Η πρόθεση

Λέξεις όπως οι ακόλουθες ονομάζονται προθέσεις.

für, mit, an, von, in, wegen, zu, statt, ohne, bis

Προθέσεις λέγονται οι άκλιτες λέξεις, οι οποίες συνοδεύουν άλλες κλιτές συνήθως λέξεις για να δηλώσουν κάποια επιρρηματική έννοια όπως χρόνο, αιτία, τρόπο και τόπο.

Οι προθέσεις συνδέονται με ένα ουσιαστικό ή  μια αντωνυμία - πιο σπάνια με ένα επίρρημα - και σχηματίζουν ένα εμπρόθετο σύνολο.

Οι προθέσεις χρησιμοποιούνται συνήθως πριν από τη λέξη με την οποία συνδέονται. Υπάρχουν όμως και ορισμένες προθέσεις που χρησιμοποιούνται είτε πριν είτε μετά από τη λέξη με την οποία συνδέονται, άλλες μόνο μετά και άλλες στις οποίες η λέξη με την οποία συνδέονται βρίσκεται ανάμεσα τους.

Οι προθέσεις ορίζουν την πτώση στην οποία βρίσκεται το ουσιαστικό ή η αντωνυμία που συνοδεύουν. Υπάρχουν προθέσεις που συντάσσονται με μία πτώση (μονόπτωτες) και άλλες που συντάσσονται με δύο πτώσεις (δίπτωτες).

Στις δίπτωτες προθέσεις, δηλαδή στις προθέσεις που συντάσσονται με δύο πτώσεις, αλλάζει η σημασία ανάλογα με την πτώση.

Όσον αφορά τη χρήση των προθέσεων ή των εμπρόθετων συνόλων διακρίνονται δύο κατηγορίες, η ελεύθερη και η υποχρεωτική χρήση. Η ελεύθερη χρήση των προθέσεων αφορά εμπρόθετα σύνολα που λειτουργούν ως προσδιορισμοί, η υποχρεωτική χρήση αφορά εμπρόθετα σύνολα που λειτουργούν ως αντικείμενα και εξαρτώνται από ένα ρήμα, ένα επίθετο ή ένα ουσιαστικό.

Επίσης μπορούν ορισμένες προθέσεις να συγχωνευθούν με συγκεκριμένους τύπους του οριστικού άρθρου.